به نقل از «مشرق»

اعتراض خراب­کارانه؛ الگوی تازه­‌ی ناآرامی‌­ها در أردن

تاریخ انتشار: ۴ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۹۷۴۵۴

عربستان و رژیم ­صهیونیستی از سال ۲۰۱۷ بر أردن فشار ­آورده ­اند تا این کشور بپذیرد میزبان فلسطینی ­های کرانه­ ی باختری باشد و کرانه یکپارچه به اشغال رژیم­ صهیونیستی درآید؛ ولی...

به گزارش مشرق، محمدحسین قنبری طی یادداشتی نوشت:

بافت جمعیتی و فرهنگی أردن از آغاز شکل گیری فرمانروایی خاندان هاشمی تا امروز همیشه زمینه ی مناسبی برای برآمدن جریان های اعتراضی سیاسی-اجتماعی بوده است؛ جمعیت پرشمار فلسطینی تبار که از روزگاران پیش از شکل گیری «پادشاهی أردن هاشمی» پیشینه ی شهرنشینی و کنش گری سیاسی-اجتماعی شهری دارند همیشه پایگاه مناسبی را برای برخاستن جریان های اندیشه ای و سیاسی فراهم کرده اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این بخش از جمعیت أردن تا پایان درگیری های سنگین نظامی حکومت أردن و گروه های فلسطینی در سال ۱۹۷۱ پشتیبان جنبش مسلحانه ی فلسطینی بود که در آن سالها در کنار مبارزه با رژیم صهیونیستی گاه به خیال سرنگونی خاندان هاشمی نیز می افتاد و همین خیال نیز باعث شد در سپتامبر ۱۹۷۰ آشکارا در برابر حکومت أردن بایستد؛ پس از سرکوب آن گروه های مسلح، تقریباً همه ی پویش ها و جنبش های سیاسی در أردن در شکل احزاب و اتحادیه ها پیشرفته است و به جز عملیات های گروه های سلفی جهادی دیگر ردی از مبارزه ی خشن و مسلحانه در أردن نمی بینیم.

ولی در روزهای گذشته این دانش ما درباره ی روندهای سیاسی-اجتماعی أردن با مثال های نقضی روبه رو شدهاست. از روز ۵ دسامبر ۲۰۲۲ اعتصاب سراسری خودروهای ترابری و مسافربری در اعتراض به ششمین افزایش قیمت سوخت در دو سال گذشته آغازشده و چند روز پس از آغاز این اعتصاب، اعتراض های خیابانی هم شکل گرفته است.

همان گونه که گفته شد أردن با تظاهرات خیابانی غریبه نیست؛ ولی با خشونت از سوی معترضین و خرابکاری ناآشنا است. در میانه ی این رخدادها با پدیده ی معترضین روی پوشیده ای روبه رو شده ایم که می کوشند تیرهای چراغ برق بزرگراه معان-عَمّان(شاهراه جنوب-شمال أردن) را سرنگون کنند و به خودروهای ترابری و مسافربری که از جاده ها می گذرند و با اعتصاب همراهی نمی کنند سنگ می زنند. کار به جایی رسیدهاست که شماری از خودروهای ترابری در برابر شیشه های خود توری فلزی می چسبانند تا سنگها به خودرو آسیب کمتری بزند؛ و خودروهای انتظامی نیز ناگزیر شده اند اتوبوس های مسافربری را در راه های میان شهری جنوب همراهی کنند.

برای اینکه به چرایی وقوع این چنین کنش هایی با اطمینان پاسخ دهیم به زمان و داده های بیشتری نیاز است؛ ولی اکنون نیز می شود چند علت را برای چنین رفتارهایی سیاهه کرد:

۱-برخورد پیوسته ی حکومت با احزاب اصلی و میاندار، و اختلاف های جدی درونی جریان اسلامگرا(مهمترین مخالف سیاسی حکومت أردن) باعث شده است توان بسیجگری احزاب کاهش یابد و بخش مهمی از کنشگری ها از شکل «نشاندار، برنامه مند و سامان یافته ی حزبی» به شکل «پراکنده و خرابکارانه ی فردی» برسند.

۲-در شرایط کنونی جهان که آمارها از افزایش فقر جهانی سخن می گویند و در سایه ی گرانی های پس از جنگ روسیه و اوکراین، حکومت أردن که خود وارث بحران های همیشگی اقتصادی است بسیار کمتر از گذشته می تواند با اعمال یارانه بر کالاهای اساسی نارضایتی های سیاسی جامعه را خاموش نگاه دارد؛ ناتوانی حکومت در پرداخت یارانه ی سوخت نیز در همین چارچوب قابل درک است. افزون بر این، می دانیم نخستین بخش جامعه که از دگرگونی قیمت سوخت تأثیر می پذیرد بخش کمتر برخوردار و فقیر است؛ پس روشن است که شکل اعتراض ها اکنون بیش از اینکه سیاسی باشد، اقتصادی است؛ و کنشگران اصلی اعتراض ها هم بخش های فقیرتر جامعه ی أردن هستند. این مسئله در میدان داری شهرهای جنوبی، به ویژه معان، در این اعتراضات روشن است.

۳-عربستان و رژیم صهیونیستی از سال ۲۰۱۷ بر أردن فشار آورده اند تا این کشور بپذیرد میزبان فلسطینی های کرانه ی باختری باشد و کرانه یکپارچه به اشغال رژیم صهیونیستی درآید؛ ولی أردن به علت ناتوانی در پاسخ به نیازهای جمعیتی که در آن صورت به ساکنانش افزوده خواهدشد در برابر این فشارها ایستاده است. این فشارها در دولت تازه ی نتانیاهو افزوده شده است و خبرگزاری های صهیونیستی از توافق نتانیاهو و حزب «صهیونیسم دینی» برای پایان کار کرانه ی باختری در همین دوره خبر می دهند. پس می توانیم تصورکنیم بخشی از این برنامه ی مشترک عربستان و رژیم صهیونیستی در قالب تحریک گروه های آشوبگر برای خرابکاری در زیرساخت ها جلوه کند؛ آسیب به خودروهای ترابری و تیرهای چراغ برق برای بستن راه راهبردی بندر عقبه به شمال کشور می تواند جزئی از این برنامه باشد.

در سال گذشته و در میانه ی بلوای حمزه بن الحسین، خبرگزاری «عمون» خبری را از ارتباط یک افسر موساد بهنام «روی شاپوشنیک» با حمزه منتشر و شتابان نیز آن را حذف کرد؛ پس از آن رخداد نیز باسم عوض الله(راهبر دربار أردن در سال های میانی دهه ی ۲۰۰۰ و یکی از شهره‌های فساد در أردن) به اتهام همکاری با عربستان زندانی شد. آیا ائتلاف دوگانه ی ریاض-تلآویو پس از پایان «موقت» ماجرای حمزه دست از کار کشیده است یا برگه های دیگری نیز در دست دارد؟

منبع: مشرق

کلیدواژه: قیمت مشرق اردن رژیم صهیونیستی ناآرامی های اردن خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت خودروهای ترابری رژیم صهیونیستی حکومت أردن کرانه ی ی حکومت ی أردن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۹۷۴۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دانشجویان فرانسوی هم به میدان آمدند

دانشجویان فرانسوی به جنایت و نسل‌کشی صهیونیست‌ها در غزه اعتراض کردند

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، پس از اعتراضات در دانشگاه‌های آمریکا به نسل کشی در غزه، حالا دانشجویان دانشگاه‌های فرانسه نیز به جنبش دانشجویی اعتراض به جنایات رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه پیوسته اند.

به نقل از راشاتودی، پلیس فرانسه دانشجویان معترض به جنایت های رژیم صهیونیستی در غزه را متفرق کرد. با این حال دانشجویان معترض اعلام کردند به تحصن خود در دانشگاه ادامه می دهند.

دانشجویان معترض به جنایت های رژیم صهیونیستی در غزه خواستار محکومیت این رژیم و قطع روابط با آن شدند.

گزارش ها حاکی از آن است که دراین تجمع دانشجویانی از سراسر پاریس برای اعتراض به جنگ در غزه حضور داشتند. این دانشجویان از رئیس‌جمهور فرانسه خواستند تا با فشار بر تل آویو برای آتش‌بس در غزه تلاش کند.

تجمعی اعتراضی هم در دانشگاه ساینس پو، که امانوئل ماکرون از آن فارغ التحصیل شده، برگزار شد.